Powitanie Roku Harcerskiego Hufca Ełk- Prostki 5-7.10.07

szkrabusiek

Zacznę od tego, ze to był praktycznie mój szalony plan, żeby tam pojechać i od razu mówię- współczuję tym, którzy cokolwiek organizują, bo to jest normalnie jeden kłębek nerwów,ale jak to nasz mądry Drużynowy powiedział" każdy musi przez to przejść"

Pomijając fakt, ze było trochę nerwów, to...
w piątek, 5 października chwile przed 15. była zbiórka... osób, które oczywiście jadą do Prostek. No i 15.05 nasza dziesiątka ruszyła w podróż.
Pomijając fakt, że musieliśmy koczować godzinę przed szkołą, to było ok:P My się przecież nigdy nie nudzimy, bo inteligentny człowiek nigdy się nie nudzi;)
Wszystko zaczęło sie chwilę po 17. W pierwszej chwili, to nie przeczę, że byłam trochę zdziwiona, ze nasz szanowny groźny oboźny ma 14 lat, a zastępowi też w tych samych granicach.
Od samego początku rozdzielono nas po mniej więcej 2 osoby na zastęp...
Nie podobało się to naszym, ale jakoś to przełknęliśmy, że nie będziemy razem.
Zaczęło się od gry, a raczej można powiedzieć o biegu patrolowym, tyle, że w budynku, ze względu na pogodę. Było kilka pkt-ów:samarytanka, gra karciana w zgadywanie, rozplątywanie galimatiasu(czyli ta gra z łapaniem się za łapki:P), ale najlepszy patent był z noszeniem wody łyżkami po schodach:P
Kolacja, no a później wyczekiwane już świeczkowisko, nader wyjątkowe, pomijając to, że każde ma w sobie trochę swojej magii;) Mądre słowa padły na nim, które warto wcielić w życie.
Kolejnego dnia-pobudka o 8(kolonie:P), zaprawa poranna(kto taki punkt w planie dnia w ogóle wymyślił wymyślił!?), gra terenowa (z flagami) no i zabawy na boisku.
W czasie których przyjechali nasi goście- nasi monieccy drużynowi- słiiit;)
następnie była "beczka śmiechu", po której udaliśmys ie wszyscy na Msze Świętą. no i drugie świeczkowisko, praktycznie już podsumowujące nasz rajd, czy tez biwak, jak kto woli.
o godzinie 00.45 rozległ się dźwięk gwizdka- alarm nocny. Sądzę, że było śmiesznie- Manieczki bawiły się przednio

(prawda?

)
Następnego dnia pobudkę mieliśmy trochę wcześniej, znaczy.. przed 7 bo musieliśmy już jechać do domu. Sądzę, że jakoś sobie bez nas poradzili tam;)
Nie twierdzę, że był to najciekawszy rajd,czy najgorszy, ale sądzę, ze to rajd, z którego najwięcej wyniosłam tego takiego kształtowania siebie. W zupełnie innym wymiarze był. No i [###]. Jak na rajd "szkoleniowy"(bo nie wiem jak to nazwać) to normalnie... gratulacje:)
z perspektywy czasu- rajd był udany:) w czasie trwania- narzekaliśmy, nie przeczę, ale jak wracaliśmy, nikt nie powiedział żadnego złego słowa, a jak szliśmy już z PKP w Mońkach, to miło było usłyszeć "no, super było, tylko szkoda, ze pogoda była taka byle jaka, a tak to super"- sądze, że o to chodziło Wesoly

Wielkie ELO dla:
naszego groźnego oboźnego- następny Kramer nam rośnie:P
Miśka, który nas praktycznie zaprosił i dużo, dużo pomógł (dzię-ku-je-my Mruga

)
Wszystkich zastępów, szczególne dla "Szkrabowych żubrów"

No i oczywiście dla naszych kochanych Manieczek;) - jesteście super:)