Troszkę mojej twórczości

Karol Cwaliński

Nie miałem za bardzo gdzie tego opublikować a tylko zalegało mi to na dysku.

***

Życie się kończy.
Przyśpiesza, ucieka.
Im bardziej chcesz je dogonić,
Tym bardziej ono ucieka.

Żyjemy w świecie w którym nie ma snu,
W świecie w którym miłość nic nie znaczy.
W którym przyjaźń postawiona jest na drugie miejsce,
A na pierwszym są pieniądze.

Pozwólcie mi zginąć,
Dajcie mi odejść z tego świata.
Jestem niepotrzebnym trybikiem,
W zegarze jakim jest świat.

***

Powoli odchodzę z tego świata.
Mój czas przemija.
Szukam łatwego sposobu na śmieć.
Jest ich wiele.

Sznurek na szyję.
Kilka węzłów.
I uciekam z tego świata.
Szybko i niewidocznie.

Nikt by nie zapłakał.
Nikt nie pożegnał by po raz ostatni.
Byłbym im obojętny.
Jestem im obojętny.

***

Żyjemy na świecie który ciągle się śpieszy.
Czas biegnie do przodu.
Nie pozwala nam odetchnąć.
Jakby chciał nas wypróbować.

Ale co jeśli tego nie chcemy?
Próbujemy się zatrzymać.
Lecz nie możemy.
Pchani przez ludzi którzy wpadli w pętlę.

Monotonia życia codziennego.
Żyjemy w pętli.
Z dnia na dzień.
Nie widząc tego co się w koło dzieje.

***

W życiu należy mieć nadzieję.
To ona pozwala nam przetrwać.
Przezwyciężyć trudy i przetrzymać zniewagi.
Bez niej świat byłby pusty.

Wielu ludzi przy życiu podtrzymuje nadzieja.
Nadzieja i często tęsknota za kimś bliskim.
Czekam aż moja nadzieja powróci.
Straciłem ją już dawno.

Świat traci sens, powoli nadchodzi mój czas.
Czekam na odpowiedni moment by odejść.
Na razie trzyma mnie nadzieja.
Nadzieja że wrócisz ukochana.

***

Od życia dostajemy wiele.
Lecz od nas zależy jak to wykorzystamy.
Nikt nie może pomóc w tym wyborze.
Chociaż są ludzie który próbują.

Im jesteśmy starsi tym mniej dostajemy pomocy.
Musimy zdać się na siebie.
Choć zyskujemy przyjaciół lecz często oni odchodzą.
I zostajemy sami.

Czasem w naszym życiu znajdzie się miłość.
Piękne uczucie które niełatwo zyskać.
A o wiele łatwiej stracić.
Sam jestem tego przykładem.

***

Co nas czeka po śmierci?
Gdzie trafi dusza gdy ciało spadnie do ziemi?
Są trzy drogi które możemy wybrać.
Czyściec, piekło i niebo.

W piekle czeka nas wieczne potępienie.
Ognie piekielne nigdy nie gasnące.
Ból który nigdy się nie kończy.
I ciągła ciemność której nic nie rozjaśni.

Niebo zaś to piękne miejsce.
Każdy wyobraża je sobie inaczej.
Jako rajski ogród wiecznie zielony.
Lub inny krajobraz. Każdy jak chce.

***

Uczymy się przez całe życie.
Lecz życie to bardzo wymagający nauczyciel.
Wiele razy nas zrani by czegoś nauczyć.
Ale może kiedyś odpłaci się nam czymś dobrym.

Wszyscy jesteśmy wystawieni na próbę.
Próbę którą sami musimy zakończyć.
Każdy dzień jest wyzwaniem.
Częścią zadania jakim jest życie.

Nagrodą za te zadanie jest życie wieczne.
Życie pośród umiłowanych przez Boga.
Możliwość przebywania w królestwie niebieskim.
I ponowne spotkanie z ukochanymi którzy odeszli

***
Jestem cieniem tego co kiedyś nazywano człowiekiem.
Miłość? Przyjaźń?
Nie wiem czym są te uczucia.
Jestem wrakiem człowieka który nie jest nikomu potrzebny.

Błądzę po świecie pełnym egoizmu.
Świecie bez uczuć.
Świecie który jest rządzony przez pieniądz.
W którym przyjaźń zaprzedasz za bogactwo.

Czekam, aż Bóg mnie wezwie do siebie,
I będę mógł spokojnie żyć w niebie.
Lecz na razie, jest mój czas na ziemi.
Wśród bólu, zazdrości, nienawiści i zdrady.

***

W życiu bez uczuć piękne jest to, że nikt nie może mnie zranić.
Choć próbują, ja jestem na to obojętny.
Jest mi wszystko jedno.
Choć chciał bym kochać to nie potrafię.

Smutek przemija moje serce.
Tęsknię, choć nie wiem czemu.
Pragnę miłości.
Zadaje sobie cierpienie chociaż nie chce.

Powoli powiadam się w nicość.
Żyje z dnia na dzień,
z godziny na godzinę.
Życie nie ma sensu lecz muszę je kontynuować.

***

Bóg pozwolił nam żyć na ziemi.
Stworzył nas na swój obraz.
Dał nam wolną wolę.
Lecz po co?

Żyjemy jak zwierzęta.
Zabijamy nie po to by przeżyć,
Lecz pod czyjeś dyktando.
Wyniszczamy sami siebie.

Świat traci sens.
Nadchodzi zagłada ludzkości.
Póki jest jeszcze czas.
Spójrzmy na siebie i zaprzestańmy walki

***

Młoda

Noo noo, głębokie refleksje tutaj snujesz. Tylko za dużo pesymizmu jak dla mnie, wolę radosne wierszyki

Urszula Sz.

hmmm, Karolu, nie wiem, czy wstawiając swoje wiersze oczekujesz opinii innych, czy tak naprawdę nie jest Ci ona potrzebna? W końcu, tak na moje oko, obnażyłeś kawał duszy, nie wiedziałam, że tyle w niej bólu.

P.S. Na naszym forum, w tym samym dzialne- "Luźne tematy" jest taki temat: "W balsku kominka..." i tam można obublikować swoje wiersze. Wesoly

Karol Cwaliński

Nie oczekuję na pochlebstwa czy coś. Chciałem by po prostu ktoś to przeczytał