w blasku kominka ...

iksemes

wiem, że to może głupie..ale przecież mamy różne talenty....i jednym z nich jest dusza poetycka....tak więc, jeśli by ktoś chciał się podzielić jakimś swoim wierszem...zapraszam...

może ja na początek...dla zachęty, nie że poeta.. Wesoly

"Ale Ty się uśmiechaj
Nawet przez łzy
Ale Ty się uśmiechaj
Twój uśmiech to Ty"

heh....krótki...ale mój własny...

Ewcia.

Dobra już niech będzie

Może to nie wiersz... po prostu słowa ale napisane przeze mnie wiem ze nie umiem pisać ale to nic

Porzucony Anioł, nie kochany przez nikogo,
Zapomniany przez wszystkich, ze złamanym sercem.
Błąkający się wśród ciszy nocy. Poszukujący sensu życia.
Ludzi, którzy pomogą mu wyleczyć się z chorej miłości.
Nauczą kochać na nowo… Ludzi, którzy pomogą zapomnieć,
Co to ból i cierpienie, a poznać co to szczęście.
Chodził Anioł po świecie, wciąż szukał kogoś,
kto pomoże mu znów wznieść się do nieba.
Lecz nikt go nie widział, wszyscy zajęci sobą,
nie słyszeli cichego wołania o pomoc samotnego,
zagubionego i zranionego Anioła …
Martwił się Anioł, że już nigdy nie ujrzy jasnego blasku słońca,
że już zawsze będzie samotny i nieszczęśliwy…
Aż zjawiła się dziewczyna. Młoda, z czystym sercem i zdrową duszą.
Gdy zobaczyła smutnego Anioła, przystanęła. Podała dłoń,
pomogła odzyskać wiarę w latanie, w ludzi…
Opiekowała się dziewczyna skrzywdzonym Aniołkiem.
Aż pewnego dnia… to ona stała się Aniołem…
Anioł już nie był samotny i smutny. Cieszył się z każdej chwili w życiu.
Odzyskał wiarę w ludzi. Cieszył się, że ma bliską mu osobę, która go nigdy nie opuści
i nie zawiedzie w potrzebie, na zawsze będzie razem z nim…
Teraz Anioł pomagał ludziom, chodź oni go zawiedli. Opiekuje się wszystkimi,
którzy potrzebują jego pomocy, i zawsze o nich pamięta… To twój Anioł stróż…

Wesoly

iksemes

właśnie skończyła się scholka i mnie jakoś natchło ... Wesoly

Zapomniane uczucia, jak matura sprzed lat
Zamazane wspomnienia, jak kalendarz bez dat
Kolorowym pisakiem jak tęczą wśród łąk
Piszę moje marzenia, wspominam uścisk rąk

Niedaleko ukryte, za rogiem schowane
Stoją jak małe dzieci, czekające na mamę
Przychodzą nocami, gdy tuli mnie sen
Głaszczą lekko po włosach, niczym świeży len

O miłości, i pięknie, o włosach jak miód
O spojrzeniu nieziemskim, niczym ósmy cud
O rozłące, i przejściu serca z ognia w lód
O spotkaniu na drodze, Tego co stworzył ludzki ród

Już nie dziecko, nie młodzik, ani starzec czy dziad
Z Tym dla którego Abram swe dziecko pod nóż kładł
Wędruję przez życie, nie samotny choć sam
Uśmiechnięty szeroko, póki Was mam.

Wesoly

Be@t@

Wymyśliłam wierszyk o Opartowie... Może nie jest on idealny,ale napisany moją ręką Wesoly

Ps.Nie jest on pisany wierszem-skorzystałam z prozy współczesnej Wesoly

Opartowo

Tam,gdzie zostawiłam kawałek mojego serca,
Tam,gdzie są miliony moich wspomnień,
Tam,gdzie jest ciepło mroźną zimą,
Tam,gdzie wszystkie smutki idą w dal.

Na obozie,w Opartowie stoi namiotów stos,
Tam oboźny nas poucza,gdy robimy złego coś,
Ciepłe słońce nas ogrzewa,
Wśród przyjaciół pieśń rozbrzmiewa.

Gdy pojedziesz w tamto miejsce
W wiosnę,lato,jesień,zimę,
To największy skarb,który stamtą przywieziesz
Będzie kawałek drewna z "Orlego Gniazda"...

OlCiaaxD

Ja napisałam kilka wierszy .

Dla mamy

Miłością mnie otuliłaś
I swoimi darami obdarzyłaś.
Pokonałaś wszelkie znoje,
By dać mi szczęście swoje.
Dałaś mi wiarę, miłość i łzy,
Kochana Matko - dziękuję Ci !

Znajomym

Dziękuję Wam Kochani moi,
Za wyrozumiałość, radość i łzy.
Za wszystko co uczyniliście mi,
Dziękuję za mile spędzone dni !

Za chwile, które byłam z Wami,
Ze wszystkimi koleżankami i kolegami,
Byłam z Wami, bo chciałam ;
Czując się wspaniale,
Wszystko Wam podarowałam !

ŚP. Babci Zdzisi

W przytulnym łóżeczku sobie leżała,
Od czasu do czasu, mnie przytulała.
Do kościoła codziennie chodziła,
Za dzieci i wnuki się modliła.

Gdy ją choroba upatrzyła,
Cierpienie swoje przeżyła.
Mimo bólu jaki dostała,
Serce i duszę otwartą zawsze dla nas miała.

Babci już nie ma,
Lecz tęsknota została.
Przykryła ją ziemia,
Twarda i ciemna !

OlCiaaxD

Chciałabym poczytać jakieś wierszyki napisane przez Was Wesoly

Jak macie coś napisane swoją "ręką" to wstawcie to - nie wstydźcie się ! Wesoly

Be@t@

Ja dzisiaj miałam u babci chwilę ciszy,no i wzięłam kartkę i mnie natchnęło Wesoly

CZAS
Czas
Jest jak woda
W ciepłym,letnim jeziorze.
Czas
Jest jak panna młoda
Biały,niewiadomy i czysty.
Czas
Jak piasek przez palce przecieka
Jak życie normalnego człowieka...

MYŚLI I SŁOWA
Czasem nie wystarczy chwila ciszy
Na odpoczynek
Czasem wystarczy chwila myśli
Na dobry uczynek.

Pomyśl czasem, ile ludzi
Przez Twą nieumyślność cierpi.
Powiedz czasem coś miłego
Jak to kogoś uszczęśliwi.

Myśl a słowo-
-co innego
Jednak podobne ma znaczenie
Słowo może uszczęśliwić
Myśl zachowasz dla siebie...

PORANNA CISZA
Wstaje nowy, jasny dzień,
Dom rozlewa swój szary cień,
Jak cicha muzyka w kącie w swym gra,
Tak sen z powiek w oddali gna.
Ciepło nad światem zaczyna panować,
A noc wraz z gwiazdami zaczyna sie chować.
Odsuwasz kołdrę,z łóżka wnet wstajesz,
Otwierzsz okno,porannej ciszy się poddajesz.

OlCiaaxD · Wysłany: Sob 17:20, 20 Mar 2010 Temat postu:

masz talent. nie zmarnuj go Mruga